door Judoclub Lochristi | mei 20, 2018
Na een te korte nacht werd er ontbeten. Deze maal aten onze atleten geen pannenkoeken, maar hielden het erg sober. Bijna iedereen moest op zijn / haar gewicht letten. Omstreeks 9u45 vertrokken beide groepen in diverse wagens richting tornooi. Dit ging door te Capdepera, ongeveer een uurtje rijden van Palma. We kwamen ongeveer gelijktijdig aan in de sporthal. Erik begroette diverse bekenden en na enige tijd kon de groep zich gaan wegen. Alle deelnemers kregen alvast een T-shirt als aandenken. De ontvangst was hartelijk, zelfs familiair te noemen.
Na de weging gingen wij lunchen. De gastgezinnen brachten ons naar hetzelfde restaurant waar we vorig jaar geweest waren. Jammer genoeg was dit gesloten zodat men moest improviseren. Na wat rondbellen vertrokken wij naar een tweede locatie. Het eten was eenvoudig en best lekker. Erik vond vooral het nagerecht lekker, een aantal anderen niet. Smaken verschillen.
Daar de opening begon rond 16u00 vertrokken we na het eten opnieuw richting sporthal.
Met zo’n 200 deelnemers uit 21 clubs en diverse landen was het een drukte van jewelste. Opnieuw was de Duitse delegatie slechtzienden uit Marenburg aanwezig, evenals heel wat bekende gezichten.
Erik kreeg al een uitnodiging om naar Andorra ge gaan. We will see …
De ceremonie met voorstelling van de clubs, judoka’s en scheidsrechters begon omstreeks 17u00. Nadien begonnen de kampen.
Robin Van Hecke U18 tot 81 kg begon met kampen.
In zijn eerste kamp valt hij aan met Uchi Mata maar krijgt er geen score voor. Als hij even later een linkse Harai Goshi inkomt, kan hij werpen en krijgt Waza Ari. De scheidsrechter legt de kamp even stil om coach Erik onder zijn voeten te geven. Coachen tijdens een kamp is verboden, het mag enkel tijdens de Matte tijd. Robin blijft aanvallen en wil de tegenstander werpen met Tomoe Nage. Het is echter niet genoeg om te scoren. Als Robin even later opnieuw wil werpen met Tomoe Nage, kan de tegenstander over nemen en Robin in houdgreep nemen. Robin verliest deze kamp met Ippon.
Robin staat in zijn tweede kamp. De tegenstander wil hem werpen met De Ashi Harai en Tomoe Nage maar krijgt telkens geen score. Als beiden op de grond geraken lukt het ook geen van beiden om te scoren. Een aanval Seoi Nage kan de tegenstander geen leveren opleveren maar op de grond is het weer niets. Robin valt nu weer aan en wil de tegenstander werpen met Uchi Mata. De worp zit maar half en Robin haalt er geen voordeel uit. Ook krijgt Robin geen punten na een aanval met Tomoe Nage. De tegenstander valt weer aan, met O Soto Gari deze maal. Opnieuw is het niet genoeg om te scoren. Als Robin tenslotte De Ashi Harai inkomt kan de tegenstander hem over nemen met Tsubame Gaeshi en krijg er Ippon voor. Meteen is dit ook het einde voor Robin.
Nathan Van Hoorebeke U15 tot 60 kg is aan de beurt.
Heel snel komt hij O Uchi Gari in en rijft een Waza Ari binnen. Een aanval Seoi Nage levert niets op en als beiden op de grond geraken, kan ook geen van beiden scoren. De tegenstander komt O Goshi in en Nathan kan mooi overnemen met Harai Goshi. Een geslaagde worp waarvoor hij Ippon krijg.
Nathan komt in zijn tweede kamp.
Een aanval met Seoi Nage kan hem geen score opleveren, maar als hij even later de tegenstander kan werpen met Ko Uchi Gari levert het hem de Ippon op.
In zijn derde kamp kan de tegenstander Nathan werpen met O Uchi Gari, maar krijgt geen score. Ook op de grond kan geen van beiden de ander in houdgreep nemen. Even later kan de tegenstander Nathan werpen met O Soto Gari en krijgt er Ippon voor. In deze voorbereidende ronde zijn er twee judoka’s met 20 punten. Het reglement zegt dat de lichtste dan mag doorsteken en dus is er geen volgende kamp meer voor Nathan. Jammer want hij was heel goed bezig en een podiumplaats zat er zeker in.
Rune Duquenne U18 tot 55 kg is ondertussen begonnen.
Hij kan de tegenstander werpen met Uki Waza maar krijgt geen score. Beiden geraken op de grond, maar ook hier kan geen van hen controle nemen. Ook deze maal laat de scheidsrechter coach Erik weten dat hij moet zwijgen tijdens de kampen. Rune doet een combinatie van Ko Soto Gari en gaat vlot over naar Harai Goshi. De tegenstander weet niet wat er gaande is en valt plat op de rug. Ippon voor Rune.
Rune staat in zijn tweede kamp. Opnieuw komt hij Uki Waza in en krijg Waza Ari. Op de grond echter lukt het hem niet om de tegenstander te controleren. De tegenstander valt aan met Seoi Nage, maar Rune is sneller en kan de aanval ontwijken. Rune blijft te lang vasthouden aan één zijde en wordt bestraft met Shido. De tegenstander wil hem werpen met Tani Otoshi, maar ook nu is Rune weer sneller en kan de aanval ontwijken. Rune komt Harai Goshi in en slaagt erin om de tegenstander te werpen. De scheidsrechter heeft hem er een Waza Ari voor. Daar twee Waza Ari’s gelijk is aan Ippon wint Rune ook deze kamp en behaald een eerste plaats. Hij mag zich kampioen van de Balearen noemen.
Alexander Chantzos U81 tot 66 kg is aan de beurt.
Alexander wil de tegenstander werpen met O Soto Gari, maar stopt de aanval als hij weerstand van de tegenstander voelt. Ook een aanval Harai Goshi kan geen score opleveren voor Alexander en beiden geraken op de grond. Daar kan de tegenstander hem controleren met Tate Shiho Gatame en de Ippon behalen.
Alexander staat in zijn tweede kamp en valt opnieuw aan met Harai Goshi. Ook nu stopt Alexander als hij weerstand voelt. Een tweede aanval Harai Goshi lukt ook niet. Alexander komt terug en draait naar zijn rug. De tegenstander hoeft enkel op hem te gaan zitten om de Ippon te krijgen. Ook voor Alexander is het tornooi afgelopen.
Ginny Van Hecke U18 tot 63 is de volgende die mag kampen. Ze volgt de raad van coach Erik op en valt aan met Soto Makikomi. De scheidsrechter heeft er haar een verdiende Waza Ari voor. Als ze even later opnieuw Soto Makikomi inkomt krijgt ze een tweede Waza Ari en wint zo met Wara Ari Awaseta Ippon.
Ginny staat in haar tweede kamp en kan de tegenstander opnieuw werpen met Soto Makikomi. Ook nu krijgt ze er Ippon voor. Ze slaagt erin om de tegenstander te controleren met Gesa Gatame en wint deze kamp met Ippon. Een tweede eerste plaats in binnen. Ook Ginny mag zich kampioene van de Balearen noemen.
Nathan Vandekerckvoorde +21 tot 73 kg is aan de beurt. Na een vergetelheid van de organisatie
plaatst men hem toch nog op de lijst. De reeks was reeds afgelopen en men was hem vergeten. Nathan zal kampen in een nieuwe selectie tegen de bronzen medailles van de reguliere reeks.
Zijn eerste kamp is een waren uitputtingsslag. De tegenstander is beresterk en Nathan kan amper vastnemen. De tegenstander komt enkele malen Seoi Nage in, maar kan niet scoren. Ook een aanval Harai Goshi van Nathan levert niets op. Nathan krijgt een shido voor passiviteit. Opnieuw wil de tegenstander hem werpen met Seoi Nage maar krijgt geen score. Ook op de grond kan geen van beiden iets behalen. Zowel Nathan als de tegenstander doen nog diverse aanvallen, maar behalen niets. Na de reguliere kamptijd gaat men over naar de Golden Score. Als beiden op de grond komen wordt het even spannend, maar ook nu lukt het geen van beiden om te scoren. Nathan kan even later de tegenstander werpen met O Uchi Gari en wint zo zijn eerste kamp.
Zijn tweede tegenstander is ook niet echt een watje. Nathan kan amper vastnemen, laat staan dat hij kan werpen. De scheidsrechter bestraft hem met shido voor passiviteit. Even later kan de tegenstander Nathan werpen met Tai Otoshi en krijgt er Waza Ari voor. Hij slaagt erin het af te maken op de grond met Gesa Gatame en wint deze kamp met Ippon.
Nathan moet tevreden zijn met een tweede plaats.
Na de kampen was de uitreiking. De sfeer onder de deelnemers was alvast opperbest. Verbroederen, dansen en elkaar op de wang kussen waren er heel normaal onder de deelnemers.
Omstreeks 21u00 vertrok de groep om nog een hapje te gaan eten. Na zo’n dik half uur kwamen wij aan in een groot restaurant. Ondanks het late uur moesten wij aanschuiven om aan tafel te kunnen. Opnieuw had men niet gereserveerd. De gerechten waren voornamelijk klaargemaakt op de reuze grill. Wel was de bediening heel snel, en het eten lekker. Uiteraard kozen wij voor een lichte maaltijd. T-bone steak, grilled steak en shnitsel gingen er vlotjes in bij onze judoka’s. Wie wijn of bier wilde drinken bij het eten en meer dan 18 jaar was, macht dit bestellen van ons. Minderjarigen dronken water of frisdrank. Alcohol is in Mallorca verboden onder de 18 jaar. Omstreeks middernacht vertrok de groep huiswaarts. Paloma reed met de atleten naar huis, de wagen waar Erik en Mieke inzaten maakte eerst een omweg om twee personen af te zetten. Één van hen leefde letterlijk in the middle of nowhere. Een weg die precies was uitgekapt uit de rotsen. Meer putten dan baan waren ons deel. Na een shake-us trip was de persoon thuis en keerden wij om. Shake-us again …
Rond één uur ’s nachts waren wij eindelijk thuis, beiden doodop. Mieke ging slapen, el stupido schreef nog eerst dit artikel en plaatste het online … foto’s volgen als wij thuis zijn.
door Judoclub Lochristi | mei 18, 2018
Opgestaan omstreeks 9u00 en een rustig ontbijt gekregen. Wel opnieuw met vers fruitsap ?
De rest van de groep verbleef bij Paloma en kreeg weer een uitgebreid ontbijt. Ze had voor de gasten zo’n 40 pannenkoeken en een dozijn croissants voorzien. Bye bye gewicht.
Omdat vier dagen bij Erik niet goed is, werd de groep gesplist. Erik en Mieke bezochten ‘s morgens met de schoonouders een markt in het midden van het land, Llumajor, terwijl de rest van de groep even aan het zwembad bleef. Enkel ging Nathan de extra calorieën aflopen.
Tevergeefse hoop want tegen de middag had Paloma alweer uitgebreid gekookt. Deze maal was het gratin met kip. Na het eten bezochten de jongeren Palma en het kasteel.
Ondertussen kregen Erik en Mieke vers geroosterde vis voorgeschoteld. De ganse dag werden er berichten gewisseld met de aangemaakte WhatsApp groep. Zo had het thuisfront toch enig idee wat hun kroost aan het uitsteken was.
Omstreeks 16u45 kwam de groep weer bij elkaar bij de schoonouders. Veel tijd om bij te praten was er niet, want Erik werd op 18u15 in de dojo van Can Pastilla verwacht om training te geven aan twee groepen. Udoka had splinternieuwe matten gekocht. Deze werden dus voor de eerste maal gebruikt en voelden dan ook nog nieuw aan, nog wat glibberig van de talk.
In de eerste groep ging er het speels aan toe. Erik combineerde spelvormen met fysiek en techniek. Na een uurtje waren de volwassenen aan de beurt. Nu was het anderhalf uur afzien. Erik wisselde techniek, fysiek en randori met elkaar af. Opnieuw waren enkele van de getoonde technieken compleet nieuw voor de deelnemers. Ook vielen Erik’s grappen in goede aarde bij de deelnemers.
Na het opruimen van de matten gingen we bij Udoka langs voor, jawel, iets te eten. Ook Paloma en echtgenoot waren aanwezig. Deze maal aten wij kip met enkele gerechten uit het thuisland van Udoka, Nigeria. Ook de drank ging vlot binnen bij onze leden. Udoka’s vrouw, Anna, had een frisdrank gemaakt op basis van citroenen en een op basis van gedroogde hibiscus bloemen. Een beetje zoet maar heel lekker van smaak. Toen iedereen echt voldaan was, kwam Anna af met twee grote kommen zelfgemaakte flan. Allez, iedereen schepte weer op en binnen de kortste tijd waren ook deze kommen leeg. Tijdens het eten werd er over van alles en nog wat gepraat. Spaans, Nederlands, Engels en zelfs wat frans. We hoeven er geen tekeningetje bij te maken dat het soms nogal eens luid was, maar iedereen vond dit blijkbaar normaal.
Omstreeks 23uur zakten wij af richting de logeerplaatsen en om 23u30 kon iedereen gaan slapen, behalve één die nog een verslag voor de website moest maken ?
door Judoclub Lochristi | mei 18, 2018
De reis naar Mallorca begon reeds vroeg in de ochtend. Rond 2u40 verzamelden wij in de Kaaswinkeldreef te Lokeren, waar luchthavenvervoer ons om 3u00 kwam ophalen.
In Wetteren maakte we even een korte omweg zodat we ook Nathan konden oppikken.
De rest van de tocht, richting Charleroi, verliep zonder verdere problemen en we kwamen ruim op tijd aan in de luchthaven. Rune zag er verdacht uit en kreeg controle op explosieven. Toen iedereen in transithal 2 was zagen wij de vlucht niet staan op het bord. Nathan dacht dat het vertrek dan vanuit transithal 1 zou zijn en de ganse groep kon, via een omweg wegens werken, verhuizen. Eens aangekomen in transithal 1 zagen we onze vlucht staan op het bord … jawel, in transithal 2. Opnieuw begon onze kleine volksverhuizing.
De rest ging redelijk vlot. Rune had een te grote shampoo fles mee bij de douane en Erik kreeg te horen dat je er geen foto’s mocht nemen.
We vlogen met TuiFly in een Boeing 737. Enfin wij vlogen niet, daar hadden wij een piloot voor.
Om 6u35 stegen wij op voor een betrekkelijk kalme vlucht. Velen lagen te slapen. Enkel een bende rumoerige feestvierders (vrijgezellen party) maakten af en toe lawaai.
Udoka kwam ons ophalen op de luchthaven. Na even zoeken vonden we elkaar en voerde hij ons naar zijn schoonouders waar we konden ontbijten. Dit was meteen ook het gastgezin van Erik en Mieke. Lekkere koeken, vers van de bakker gingen vlot binnen. Daar hij nog naar zijn werk moesten, gingen wij naar het strand, amper enkele honderd meter verder. Erik had geen zwemshort bij en dus besloten wij even langs een store te passeren. Vooral de flessenopeners hadden veel bijval bij de deelnemers, enkel Ginny vond deze wat klein. Volle zon, helder water en proper zand lagen op ons te wachten. Nathan besloot eerst nog enkele kilometers te gaan lopen, wij doken het zalig frisse water in. Wat zwemmen, wat ravotten en een beetje het varken uithangen …
Na een uurtje wilde iedereen wat genieten van de zon op het strand, al snel begonnen de jongsten te oefenen met iemand begraven. Trainen voor na het tornooi, you never know.
We besloten nog iets te gaan drinken op de strandbar, met in ons achterhoofd een toiletbezoek. Dat laatste viel in duigen, dus gingen we maar opnieuw naar de schoonouders.
We werden er weer te goed ontvangen. Schoonvader Miguel haalde de flessen boven voor het aperitief, om 15 uur ongeveer, moet kunnen.
Sporters als wij zijn, sloegen wij dit beleefd af en hielden het bij water en cola. Udoka’s schoonmoeder, Rafaëla, had voor ons gekookt. Rundswangen met aardappelen, rijst en wortelen. Eenvoudig en lekker. Het vlees was zo mals dat het smolt in de mond. Eveneens hadden ze verse sinaasappelen geperst voor ons. Als dessert konden we fruit, roomijs en koffie of thee krijgen. Ook hier sloegen de meesten het roomijs af en gingen voor het fruit.
Udoka kwam even later van zijn werk en had niet veel honger. Hij at slechts één goed gevuld bord, ongeveer dubbel als wij aten.
Op de planning stond een training in Palma in de dojo van de voorzitter van de Balearen. Deze ging door in een kleine dojo, met een zestal verschillende kleuren van matten en die pilaren in het midden. Er waren zo’n dertig judoka’s op de mat, erg veel plaats was er niet meer over.
“Den Belg” werd gevraagd om de training te leiden. Het werd een mix van fysiek en techniek, met wat randori op het einde. Iedereen bezweet, iedereen tevreden en de sfeer was erg hartelijk.
Na de training ging onze groep richting Paloma. Zij is de jeugdtrainster van Udoka en was gastvrouw voor de rest van de groep. Zij had verse pizza’s voorzien. En met vers bedoelen wij ook vers. Zelfs de deeg had ze zelf gemaakt. Enkel met de hoeveelheden sukkelde zij wat. Opnieuw wat het veel te veel. Moest de groep er enkele weken blijven en opeten wat ze kregen, hadden we heel wat zwaargewichten bij.
Erik en Mieke konden er niet van proeven en werden naar hun gastgezin gebracht. Rafaëla had een Mallorcaanse omelet voorzien, met aardappelen, eieren ajuin. Daarbij brood, tomaten en paprika. Mieke koos voor een wijntje, Erik hield het op water.
Omstreeks 23u30 besloot Miguel om ons mee te nemen op een korte nachttrip door Palma. We kregen een prima rondleiding doorheen de stad en liet ons de diverse delen zien, met uitgebreide uitleg. Na een groot uurtje kwamen we terug zodat wij om 01u00 in ons bed konden kruipen. Hoe laat de rest ging slapen hoorden wij later wel 🙂
door Judoclub Lochristi | mei 1, 2018
Onze leden en genodigden kregen vrijdag 27 april nogmaals Ulla Werbrouck op bezoek. Ulla behaalde in haar jeugd heel wat titels. Belgisch-, Europees- Wereld- en Olympisch kampioene staan op haar palmares. Sinds enkele jaren is ze gestopt met actief judo en lesgeven, maar speciaal voor de leden van Judoclub Hokkaido Lochristi en genodigden kwam ze nog even op de mat om les te geven. Ulla, die zesde dan judo is, kwam op de mat met haar welverdiende wit-rode gordel.
De Jongeren begonnen met trainen. Zo’n 35 judoka’s waren er van de partij.
De opwarming was zoals een opwarming moet zijn: speels en voldoende bewegen. Iedereen deed goed mee en al snel was iedereen opgewarmd. Vooral de actie- reactie spelvormen zorgden daar voor een groot deel voor.
Ulla leerde hen hoe je iemand kunt vegen met O Uchi Gari. Vanaf de basisbeweging ging het snel over naar de werkelijke worp. Geleidelijk opbouwend leerde Ulla onze jongste leden hoe je met deze beenveeg iemand kunt werpen. Na even inoefenen was er tijd voor de Randori, die oefenkampen. Ook hier kwamen diverse vormen van kampen aan bod. Zonder het goed te beseffen waren onze leden moe van een uurtje trainen.
De tweede groep, de volwassenen, waren erna aan de beurt. Ook hier volgde een korte maar stevig opwarming. Op vraag van velen toonde Ulla hen hoe ‘haar’ Uchi Mata in elkaar zat. Ulla legde haar versie van deze worp uit tot op het kleinste detail. Daar waar onze judoka’s de traditionele manier leerden, toonde Ulla hen hoe ze het anders deed en waarom.
Uiteraard kon ook deze groep zich meten met elkaar via de Randori. Ulla gaf tips en deed enkele Ranodri mee, tot grote vreugde van de deelnemers. Ook anderhalf uur vliegt voorbij. Voordat de deelnemers er erg in hadden was deze training voorbij.
Als bedanking kreeg Ulla een grote fruitmand. Erik weet dat hij haar daarmee een groot plezier kon doen.
De club voorzag nog een hapje en een drankje voor de deelnemers. Daar kon iedereen wat bijpraten en Ulla op een andere manier leren kennen. Zelf vond Ulla de nieuwe budozaal ruim en heel mooi.
Nadien hoorden we geen enkele negatieve reactie over deze trainingen.
door Judoclub Lochristi | apr 8, 2018
Onze trainer, Erik, werd afgelopen week gevraagd om stage te geven aan de competitiejeugd van Portugal. Erik was enkele jaren geleden te gast in de club van Albufeira (Algarve Portugal) en werd dit jaar gevraagd om de stage te leiden.
Samen met echtgenote Mieke vertrokken zij zaterdag 31 maart vanop Schiphol richting Faro. Daar werden ze opgepikt om naar het hotel te worden gebracht. De stage begon op woensdag, dus had Erik ruim de tijd om nog even van de Algarve te genieten. Onder een zonnige hemel en met temperaturen van 25 à 27°C was het echt genieten en ontspannen. Het aangename klimaat en het lekkere eten zorgden ervoor dat Erik ontspannen kon beginnen aan de stage.
De organisatie van de stage lag in handen van Dinis Pinto, bezieler van de judoclub Albufeira. Judoka’s tussen de 14 en 18 jaar vanuit de ganse Algarve en een delegatie van Lissabon kwamen afgezakt om deel te nemen. Het niveau was heel different. Zowel beginnende judoka’s als leden van de nationale selectie waren aanwezig. Daarnaast was er ook de mogelijkheid voor de jongeren van de club om deel te nemen aan een lichtere vorm van de stage. Per dag werd tweemaal twee uur les gegeven. Daarnaast waren activiteiten voorzien door de organisatie.
Erik gaf een mix van techniek, fysiek en randori (de oefenkampen). Heel wat van de getoonde technieken waren volkomen nieuw voor de deelnemers. Zelfs de organisatoren en clubtrainers moesten erkennen dat ze enkele van de technieken nog nooit hadden gezien.
Tussen de trainingen door waren Paintball en een verkenningstocht in Albufeira gepland. Ideaal om de teamspirit aan te wakkeren en vriendschapsbanden te smeden.
Erik en echtgenote Mieke aten tussen de trainingen door mee met de judoka’s. De gerechten waren heel eenvoudig klaargemaakt, maar door de versheid van de producten smaakte het erg lekker. Speciaal voor de Belgische gasten perste men vers geplukte sinaasappels.
Als afsluiter van het kamp ging er nog een training door op het strand. Onder een gloeiende zon werd er rustig gewerkt rond pakking en speciale manieren van werpen. Ook hier verraste Erik de deelnemers met voor hen ongekende technieken. Uiteraard wilden we nadien even in het water. De meeste Portugezen vonden het water nog te koud, maar Erik en nog drie anderen namen een frisse duik. Dezelfde namiddag ging er een klein tornooi door tussen de deelnemers. De organisatie vroeg Erik of hij de medailles voor eerste plaatsen wilde uitreiken. Iets wat Erik met veel genoegen deed. Een kort video verslag is hier te vinden.
Alvorens naar huis te vliegen kreeg hij nog diverse uitnodigingen om volgend jaar opnieuw te komen.
Zeker een goede reclame voor de club en de judosport in het algemeen.
door Judoclub Lochristi | mrt 28, 2018
Op 25 maart was onze club uitgenodigd door judoclub Bourgoyen in samenwerking het Gentse judoplatform voor een U9 kennismakingontmoeting. De bedoeling van deze ontmoeting is om onze kleinste judoka’s op een speelse manier laten kennismaken met een judo competitie.
De voormiddag startte met een opwarming onder de goede begeleiding van Marnix. Hij liet de kinderen opwarmen met verschillende leuke spelletjes waarbij een kwinkslag naar de judosport nooit ver weg was. Zo liet hij de kindjes het spelletje hamburger-cheeseburger spelen, maar ook elektrische draad met een judo gordel. Heel amusant allemaal en je zag duidelijk dat alle kinderen het helemaal naar hun zin hadden.
Na de opwarming was het tijd voor wat praktische uitleg over hoe een competitie nu in zijn werk gaat. Met de hulp van een ‘Chinese’ vrijwilliger uit het publiek, en de Japanse kampioen ‘Gauthier San’ legde hij de verschillende stappen zoals groeten, vastnemen en het score verloop in een wedstrijd uit. Ook tijdens de wedstrijden nam de scheidsrechter tijd om het eventuele score verloop uit te leggen aan de kindjes.
Dan was het tijd voor aan de competitie te starten. De judoka’s werden op gewicht en op leeftijd onderverdeeld in poules van 3, zodat ze elk 2x konden kampen. Voor onze club nam alleen Lars Vandekerckvoorde deel. Lars had duidelijk er duidelijk zin in. Bij zijn eerste kamp komt hij direct O-soto-gari in, wat hem een Waza-ari opleverde. Direct na de worp kan hij zijn tegenstander in houdgreep nemen, en na 10 seconden krijgt hij nog een Waza-ari wat volgens de nieuwe regels resulteert in Ippon.
Bij de 2de kamp was Lars ook niet echt van zin om hem moe te maken, en komt hij direct terug O-soto-gari in. Hierna gaat hij direct door op de grond naar houdgreep. Terug Ippon voor Lars!
Na afloop van alle wedstrijden werden er nog enkele spelletjes met de kindjes gespeeld.
Deze ontmoeting was een heel leuk initiatief om kindjes aan te moedigen en kennis te laten maken met competitief judo. Op het einde kreeg elke deelnemer een welverdiende medaille en nog een zak paaseieren aangeboden door het Gentse judoplatform.
